Lista aktualności Lista aktualności

Aż strach się bać! KLESZCZ, CO O NIM WIEMY?

Mało kto lubi kleszcze, leśnicy i edukatorzy leśni w swojej pracy rozpoczynając rozmowę o tych niewielkich roztoczach bardzo często słyszą niechęć i strach. Dzieje się tak szczególnie w trakcie rozmów z dziećmi, ale nie tylko.

Z najnowszych badań wynika, że znaczny odsetek odwiedzających polskie lasy odczuwa silną obawę przed kleszczami.

Czy obawa ta, wpływa na coraz rzadszy kontakt Polaków z naturą?
Z ww. badań wynika bowiem, że liczba osób odwiedzających las przynajmniej raz w miesiący, systematycznie spada. Trend ten utrzymuję się niezmiennie od kilku lat. Coraz bardziej medialne i rozpoznawalne kleszcze nie zachęcaja do częstrzego kontaktu z naturą, czy słusznie budzą aż taki lęk?

Nie od dziś wiadomo, że boimy się przede wszystkim  tego czego nie znamy, dlatego warto dowiedzieć się więcej o kleszczach, o ich sposobie życia i miejscach bytowania. Kleszcze mogą być groźne zarówno dla nas jak i dla naszych czworonożnych przyjaciół, dlatego postaramy się rozwiać powstałe wokół nich mity. 

Kleszcze są roztoczami należącymi do gromady stawonogów. Pajęczaki te zimują pod ściółką, wiosną budzą się głodne i wędrują na najbliższą niezbyt wysoką roślinność, gdzie cierpliwie mogą czekać na potencjalną ofiarę. Kleszcze na swojego żywiciela dużo częściej niż człowieka wybierają niewielkie zwierzęta takie jak myszy, jeże i sarny.

Co ciekawe pajęczaki te nie posiadają oczu. Jak zatem wyszukują swoich żywicieli? Pomocne okazują się narządy hallera, które znajdują się na przednich odnóżach i reagują zarówno na ciepło, jak i zapach. Miejsca szczególnie podatne na przyczepienie się kleszcza to miejsca pokryte cienką skórą, ciepłe i wilgotne. Do szczególnie narażonych miejsc zaliczamy miejsca pod kolanami, pod pachami, za uszami, na łokciach, oraz pachwiny. W przypadku kiedy pozostaną na ciele niezauważone, mogą pozostawać na żywicielu nawet do 2 tygodni, po-czym odpadają, zasypiają w ściółce, aby przeobrazić się w kolejne stadium rozwojowe.

Często zadajemy sobie pytanie, dlaczego kleszcze bywają niebezpieczne dla ludzi i zwierząt? Odpowiedz jest prosta: same w sobie kleszcze nie są groźne, jednak pełnią role legendarnego „konia trojańskiego"- mogą wprowadzić do organizmu żywicielskiego całe mnóstwo niebezpieczeństw takich jak bakterie boreliozy, wirusy od-kleszczowego zapalenia mózgu i wiele groźnych pierwotniaków.

Leśnicy radzą, aby zminimalizować ryzyko przyniesienia na sobie nieproszonego gościa, do lasu i na łąkę zawsze wybierać pełne obuwie i długie spodnie, a po powrocie do domu wziąć prysznic. Najważniejsze, aby kleszcza usunąć prawidłowo i jak najszybciej. Szybkie i odpowiednie działanie po zauważeniu na ciele przytwierdzonego kleszcza zmniejsza ryzyko zachorowań na różnego rodzaju schorzenia.