Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Ochrona lasu to dział gospodarki leśnej zajmujący się zabezpieczaniem lasu przed szkodami:
  • biotycznymi (powodowanymi przez czynniki przyrody ożywionej),
  • abiotycznymi (powodowanymi przez czynniki przyrody nieożywionej),
  • antropogenicznymi (szkody, których sprawcą jest człowiek).
 
Najczęściej występującymi szkodnikami są owady takie jak: brudnica mniszka, boreczniki, barczatka sosnówka, miernikowce czy strzygonia choinówka, które odżywiają się aparatem asymilacyjnym drzew (korona drzewa). Korniki, smoliki, przypłaszczek granatek i opiętki żerują w drewnie. Do szkodników upraw i młodych drzew należą, m.in. szeliniak sosnowiec i zwójki.
 
Ochrona lasu przed czynnikami abiotycznymi (czynnikami przyrody nieożywionej) polega głównie na usuwaniu  szkód powodowanych przez wiatr, opady atmosferyczne, wysokie lub niskie temperatury.
Nadleśnictwo prowadzi działania zmierzające do uzyskania jak największej odporności drzewostanów na skutki oddziaływania wiatrów czy opadów śniegu.
 
Zanieczyszczanie powietrza oraz  pożary są poważnym i stałym zagrożeniem dla lasów. Podejmuje się szereg działań w celu zapobiegania ochrony  lasu przed zanieczyszczeniami i pożarami. 
Kradzieże, niszczenie mienia i kłusownictwo również wyrządzają wiele szkód w lesie. W celu ograniczenia tego rodzaju strat działania podejmują pracownicy Służby Leśnej. Praca Straży Leśnej polega na ochronie zasobów leśnych i mienia Lasów Państwowych a także wykrywaniu sprawców przestępstw i wykroczeń. W tym celu wykorzystuje się monitoring oraz patrole Straży Leśnej.