Kornik ostrozębny należy do niewielkich chrząszczy, osiąga najczęściej długość do 3,5mm, możemy go rozpoznać m.in. po budowie pokryw i sposobie żerowania.

Owad ten żeruje pod korą sosen w różnym wieku, co ważne atakuję jedynie górną część strzały - w obrębie korony drzewa, w miejscach charakteryzujących się cienką korą. Jak podaje literatura chrząszcze te rozpoczynają swoją aktywność najczęściej na przełomie kwietnia i maja, jednak ich aktywność jest ściśle skorelowana z warunkami atmosferycznymi, dlatego też coraz częściej korniki okres zerowania rozpoczynają zdecydowanie wcześniej.

Kornik ostrozębny wgryza się pod korę żywych, osłabionych sosen, gdzie najpierw drąży „komorę godową”, tzw. chodnik macierzysty, który jest jednocześnie miejscem składania jaj. Larwy, które wylęgają się z niewielkich zagłębień, drążą kolejne chodniki bezpośrednio pod korą. W okresie sierpnia, wylęgłe korniki atakują kolejne drzewa – samice, które złożyły jaja wiosną przelatują na kolejne drzewa, na których kolejny raz w roku samice składając jaja. Zaatakowane drzewa zamierają w ciągu 3-4 miesięcy od momentu zasiedlenia przez groźnego chrząszcza. 

Pierwsze doniesienia o niebezpieczeństwie gradacji tego owada pojawiły się we wschodniej części naszego kraju. Obecnie coraz więcej pojawów tego chrząszcza notujemy w innych częściach kraju, co oznacza, że owad ten poszerza swój zasięg w kierunku zachodnim.

Czy da się rozpoznać objawy zasiedlenia kornika ostrozębnego? Jest to bardzo trudne w początkowym okresie. Pierwszym, jednak dość enigmatycznym objawem jest niewielka zmiana w barwie igieł zaatakowanego drzewa. Igły stają się bledsze, przyjmując stalowy odcień zieleni, po czym w krótkim czasie drzewo „rudzieje” i obumiera.

Czy da się zapobiegać, zwalczać leczyć zaatakowane drzewa? Najskuteczniejszym i jedynym sposobem zwalczania kornika ostrozębnego jest systematyczne przeglądanie drzewostanów i usuwanie z nich zaatakowanych drzew (wycięte drzewa należy szybko wywieź z lasu). Ważnym aspektem w zwalczaniu kornika jest spalanie wierzchołkowych części zaatakowanego drzewa, także niewielkich gałęzi, gdzie żerują niebezpieczne dla sosen larwy chrząszcza. Pozostawienie wierzchołkowych partii drzew, nie uprzątanie wywrotów i złomów, a także pozostawianie drewna w postaci gałęzi na zrębach i po trzebieżach, jak również niekorowanie drewna na składnicach i w tartakach może sprzyjać pojawianiu się kornika w kolejnych miejscach.

Owad ten jest szczególnie niebezpieczny ponieważ atakuję sosnę, która jest nazywana królową lubuskich lasów.

Rządnych wiedzy zachęcamy do zapoznania do zapoznania się z materiałami udostępnionymi poniżej.

Biologia wybranych gatunków szkodników owadzich:

• kornik drukarz,

• kornik ostrozębny.

Przydatne linki do map:

• Geoportal Otwartych Danych Przestrzennych,

• Serwer mapowy RDLP w Zielonej Górze (tylko dla nadleśnictw z RDLP w Zielonej Górze).